Tijdens het bezoek laat artistiek en zakelijk leider Jolanda de Groot zien hoe een voorstelling tot stand komt en wat er allemaal bij komt kijken. Als voorbeeld neemt ze ‘Het koffertje van Kaatje’, een theatervoorstelling voor basisschoolkinderen over echtscheiding. De Groot: “We willen kinderen een stem geven bij een echtscheiding. We laten ze zien dat het niet om hen gaat. Ouders houden van hun kind, evenveel als voor de scheiding.”
Via een rollenspel ontdekken de deelnemers van de buzztour welke partijen er allemaal betrokken zijn. Zo is welzijnsorganisatie Sterker Sociaal Werk de opdrachtgever, wordt de voorstelling uitgevoerd op basisscholen, werken studenten van HAN, ArtEZ en het ROC mee aan het stuk, heeft een woningbouwvereniging voor crowdfunding gezorgd en zijn er financiële bijdragen van private fondsen, gemeente en provincie.
De Groot vertelt dat het altijd zoeken is naar financiële middelen. “Sociaal-artistiek moet een eigen domein worden, zodat je niet buiten de hokjes valt. In onze projectplannen moeten we nu zowel het sociale als het artistieke domein bedienen. Dat komt heel precies. Bij de gemeente Nijmegen vallen we inmiddels onder kunst en cultuur. Ze weten dat we sociaal-artistiek werken. Het heeft wel jaren geduurd voor ze ons kenden.”
‘Ik kan mezelf zijn’
Ook Theater Klare Taal zit een paar dagen op de route van de buzztours. Dit gezelschap voor mensen met een verstandelijke beperking repeteert in Akker 71 in Arnhem en valt onder zorginstelling Driestroom. Het bezoek krijgt meteen een korte voorstelling voorgeschoteld. In een wasserij vouwen en sorteren werknemers netjes de was, maar dan ontstaat een wild gestoei met lakens en doeken. Na de voorstelling tonen de acteurs op grote vellen papier wat Klare Taal voor hen betekent: ‘ik kan mezelf zijn’, ‘samen zijn’, ‘meedoen’, ‘dansen’.
Bij het gezelschap lopen twee studenten van HAN Social Work stage. De acteurs krijgen betaald. “Dit is een werkpost, geen dagbestedingslocatie”, zegt Marieke de Groot, persoonlijk begeleider van de acteurs. “Ze helpen onder andere mee met opruimen. Ze hebben daar een bepaalde verantwoordelijkheid in.”
Artistiek leider Caro Wicher wil met Klare Taal zoveel mogelijk naar buiten treden. “We willen onderdeel zijn van systemen. Gewoontjes worden, niet bijzonder.” Ook laat ze andere gezelschappen op de tribune plaatsnemen tijdens repetities. “Om van elkaar te leren.”
Via een rollenspel ontdekken de deelnemers van de buzztour welke partijen er allemaal betrokken zijn.
Op zoek naar geld
Aan het eind van de dag stopt de bus bij de HAN in Nijmegen. Daar presenteert elke dag een andere regionale organisatie zich. Zo vertelt Truus Hermkens over stichting Inkluzie uit Apeldoorn. Inkluzie brengt kinderen en volwassenen met én zonder beperking samen met kunstzinnige activiteiten. De stichting is ontstaan vanuit het Kristal, een multifunctioneel gebouwencomplex. Inmiddels is Inkluzie min of meer uit het Kristal gegroeid. Er wordt veel samengewerkt met partijen van buitenaf, zoals cultureel centrum Gigant. De grootste uitdaging voor de stichting zit in de financiën. Er is geen structurele subsidie. Alles gaat via fondsen en zij financieren een project meestal maar een of twee jaar. “Daarna moet je op eigen benen staan, maar dat lukt niet. We zijn altijd op zoek naar geld.”
