Vijf lessen uit de masterclass ‘naar een Inside Out benadering’
Door Wendy Kemper
Hoe creëer je cliëntwaarde, die samen gaat met maatschappelijke waarde en economisch rond komen, zo laag mogelijk in je organisatie? Een vraagstuk waarmee alle Zorgalliantie-participanten bezig zijn. De masterclass ‘naar een inside out benadering’ afgelopen 24 februari bekeek dat thema vanuit vrijwilligers en medewerkers. Hans Vos en Ton Baaijens van ZZG Wijchen en Maas en Waal namen ons mee in de opbouw van zorgboerderij de Hagert (www.dehagert.nl), een best practice hoe je medewerkers in hun kracht zet en een plek opbouwt waarin alles mogelijk is.
Ik heb uit de masterclass aantal lessen gehaald:
Les 1: Het begint bij het waarom. Welke prachtige droom heb je in je hoofd, waardoor je vandaag weer een reden hebt om je bed uit te komen? Voor de oprichters van de Hagert was dit een plek waar ouderen en verstandelijk gehandicapten zo vrij mogelijk konden wonen. Het inspirerende verhaal zette mij direct aan het denken: wat is mijn droom? En op welke plek wil ik dit realiseren?
Les 2: Voer het gesprek met elke klant, vrijwilliger, medewerker over wat jij nodig hebt om te doen wat voor jou betekenisvol is. Onderliggend principe in de Hagert is ook: de lamme helpt de blinde. Iedereen mag zijn eigen wensen op tafel leggen en gezamenlijk kijken we hoe dit te realiseren. En iedereen kan een ander helpen, zodat er veel meer mogelijk is. Het is ook het kijken in termen van mogelijkheden in plaats van beperkingen. Wil een oudere meneer elke dag buiten zitten? Dan kijken hoe we dit kunnen realiseren.
Les 3: Alles kan, tenzij. Dit is natuurlijk een vervolg van les 3. Het deed me ook denken aan een werkbezoek dat ik ooit aflegde bij Hotel des Indes in Den haag, waar we een gesprek hadden over hoe zij met hun klanten omgaan. Alles kan was ook hun adagium. Niet in de zin dat echt alles kan, maar dat ze geen nee zeggen. Als je doorvraagt waarom iemand iets wil, wat er achter zit, is er altijd ruimte om het mogelijk te maken. Wil iemand een olifant? Dat kan natuurlijk niet letterlijk, maar een schilderij van een olifant wel….
Les 4: Contextgericht co-creeren noemt de Hagert het: die kar willen we niet hebben, maar het leven wat er aan vast zit wel. Dit vind ik een van de mooiste uitdagingen. Een oude kar die moet worden opgeknapt wordt niet gezien als troep die weg moet, maar een mooi project om mensen met elkaar wat te laten doen. Welke troep heb jij in je omgeving die je kunt gebruiken om mensen te verbinden?
Les 5: Bouw je droom vanuit de buitenwereld, vanuit de leefwereld van gewone burgers. Daarna komt het vraagstuk hoeveel je vanuit je institutionele organisatie opoffert om ruimte te scheppen voor de buitenwereld. De organisatie is vaak te veel geprofessionaliseerd. Je hebt wel iets of iemand nodig om uit de box te komen. Verwelkom dus die mensen van buiten met een droom en gebruik de dromen van je klanten.
Mooie lessen voor alle organisaties die echt maatschappelijke waarde willen creëren. De Hagert is het gelukt: 30 ouderen en verstandelijk gehandicapten wonen in een buitenomgeving, 110 vrijwilligers maken de verbinding met hen en het dorp waarin de Hagert staat. En telkens verzinnen ze met elkaar een nieuw doel voor alle mogelijkheden die zij tegenkomen.
Inside out: benut wat er is en dan naar buiten!
