Lingewaard bruist! Studenten en professionals werken samen aan gebiedsgericht werken

zo 9 juli 2017 Door Jonathan van Deutekom

Onlangs hebben veertien studenten van de HAN hun onderzoeken vanuit de Krachtige Regionale Leerkring in Lingewaard afgerond. Vier studenten maatschappelijk werk en dienstverlening hebben zich bezig gehouden met versterken van gebiedsgericht werken.

Gebiedsgericht werken

Lingewaard kiest voor gebiedsgericht werken als model om de leefwereld van inwoners centraal te stellen en om preventief te werken. Met de wens nadrukkelijker met en vanuit inwoners te werken kiest Lingewaard niet voor nieuwe organisatievormen, bijv. sociale wijkteams, maar voor anders organiseren. Dit vraagt van zowel professionals als vrijwilligers als inwoners in Lingewaard om te leren acteren in netwerken.

Vraag van Stichting Welzijn Lingewaard was hoe dit acteren in netwerken verloopt en hoe dit proces te versterken/versnellen. Studenten hebben deze vraag opgepakt met een participatief actieonderzoek, omdat deze wijze van onderzoek doen direct versnellend kan werken en omdat deze onderzoeksaanpak goed aansluit bij de kenmerken van gebiedsgericht werken: professionals en inwoners samen, beleving centraal en integraal.

Studenten faciliteerden drie sessies die ze openstelden voor iedereen in Bemmel die mee wilde denken over het realiseren van de ambities met gebiedsgericht werken. Tijdens de sessies, die door een divers gezelschap bezocht werden, werden vier fasen van waarderend onderzoek doorlopen: ontdekken wat is en wat werkt, dromen wat nog meer zou kunnen zijn, ‘ontwerpen’ van toekomst en hiernaar toe werken.

Studenten en aanwezigen merkten tijdens de sessies op dat ze deze manier van samen werken als stap ervoeren in het leren acteren in netwerken. Elkaar leren kennen, elkaar gaan verstaan, samen vormgeven aan de toekomst. Mensen die de bijeenkomsten bezochten hadden zin om dit op grotere schaal te gaan doen, met meerdere partijen (welzijn, gezondheid, wonen, educatie, gemeente…) en meer inwoners. Het proces werkte! En maakte tevens duidelijk waar het ‘knelt’ in het gebiedsgerichte samenwerken:

  • financiering die nog onvoldoende gericht is op preventie over de grenzen van organisaties heen,
  • ‘taal’ die tussen professionals verschillend is en – met name – tussen professionals en inwoners verschilt; dit laatste kan uitsluiting in de hand werken,
  • ruimte die professionals ervaren om ‘te doen wat nodig is’.

Meer lerend met elkaar optrekken, reflecteren op het hier en nu én samen toewerken naar een stip op de horizon lijken ingrediënten om uit die knel te gaan raken. Het besef dat iedereen vanuit eigen functie/rol/ervaring actor is en van betekenis kan zijn in dit proces biedt hierbij perspectief. Beweging is gemaakt, nu vasthouden!